…kerbela’nin fedailerine tazimle…

Kerbela’nın goncası, suretin yâr Hüseyin!...
Buz tutmuş zemheride yüzün bahar Hüseyin!...

Gönlümün koyağında uçan beyaz kelebek
Yürek yangınımıza, bembeyaz kar Hüseyin!...

Kanayan her karanfil Hüseynî hüzün taşır
Yokluğun ince sızı, hep âh-u zâr Hüseyin!...

Karanlığın gölgesi, acının kör bıçağı
Bir yangındır Kerbela, içimde nâr Hüseyin!...

Dostu dosta düşürdü, fitne kök saldı kalpte
Gülün yanı başında serpildi hâr, Hüseyin!...

Pusu kurdu güneşe nefret yüklü bulutlar
Merhamet yüreklerde bir yok bir var Hüseyin!...

Kıyama durdu vicdan, kan kusarken şafaklar
Firar etti hoşgörü, kayboldu ar Hüseyin!...

Kerbela çöllerinde canlar geçti kılıçtan
Yara aldı insanlık, ettik zarar Hüseyin!...

Doymadık didarına ey şehitler serdarı!...
Senin engin ruhuna bu dünya dar Hüseyin!...

Sana olan hasretim açılır yaprak yaprak
Ayrılığa katlanmak çetin karar Hüseyin!...

İzim izinden gider ömrün yokuşlarında
Yaralanmış yüreğim seni arar Hüseyin!...

Heybemdeki sualler zehirli kıymık gibi
Cevap beklediklerim soru sorar Hüseyin!...

Kan dolu badelerden yudum yudum içenler
İnsanlık onurundan etti firar Hüseyin!...

Zulmün keskin kılıcı boynuna indiğinde
Biçti ümitlerimi paslı hızar, Hüseyin!...

Rahmet yıldızlarının düşmüşüz uzağına
Kararan kalbimize eyle nazar Hüseyin!...

Bir nefes kadar uzak gurbet-sıla arası
Ameller sermayemiz, dünya pazar Hüseyin!...

Masum düşünceleri çekip darağacına
Cana kast edenlere gönlüm kızar Hüseyin!...

Nefretin çanağında içilen her damla kan
Sirkeyle bal misali öyle bozar Hüseyin!...

Acının hasat vakti, bulutlandı gözlerim
Taşıyamadı gülü gönül sakar, Hüseyin!...

İnsaf fukaraları, kusarlar nefretini
Vicdanlar dürülünce tuz da kokar Hüseyin!...

Suların yangınında göklerden alev yağar
Oluklardan su değil, kan yaş akar Hüseyin!...

Zulmün prangaları dadanır özgürlüğe
Hicranın kor ateşi bizi yakar Hüseyin!...

Muharrem geldiğinde güller boynunu büker
Kalbimizin feryadı göğe çıkar Hüseyin!...

Mübarek bedenini kesen kılıç utanır
Sensizlik cana mihnet, gönül bıkar Hüseyin!...

Rahman’ın huzurunda ruhun bayram ederken
Sıladan uzak kalmak bizi sıkar Hüseyin!...

Gönlümün haremine destursuzca girenler
Sözleri boğazıma bir bir tıkar Hüseyin!...

Bu dünya sahnesinde son söz söylendiğinde
Perdenin arkasından bize bakar Hüseyin!...

Derbeder yüreğime düşer hicran yangını
Yaşanan onca acı, sanki ihtar Hüseyin!...

Gecenin kuytusunda paramparça düşlerim
Adını sayıklarım leyl-ü nehar Hüseyin!...

Yezid’in kör kılıcı paslanır bir köşede
Tarih seni şerefle, şanla yazar Hüseyin!...

M. NİHAT MALKOÇ