İnsanlık Yorgun
Yorulunca dedim çıkayım kenara dinleneyim...
Döndüm sağ tarafa bir de ne göreyim... Boşluk yok dinlenmek için kenarda... Çiçek beklerdim öyle köşe bucakta... Yorulmuş tüm insanlar hepsi orda... Dayan dedim azcık daha dayan... Bulursun belki az ileride bir yer, bir çiçeğin yanından... Bitmek bilmedi yaşadım yorgunlukla dinlenecek yer bulamadan... Çiçeğe de yer kalmamış yorgun insanlardan... Gitmeye mecalleri kalmamış insanların bu dünyadan... Her yer yaşıyoruz diye gezen ölülerle dolu... Ölmüş hayalleriyle geziyor bir çoğu... Bazısı da sırtındaki yüklerden muzdarip bir ömür boyu... Yardım bekliyor genci yaşlısından, çünkü tecrübelerle dolu... Yaşlı yardım bekleyemez hakkı yokmuş! biliyor bunu... |
Tebrikler