Rüyalarımı Süsler misin Anne?
Uyumak uzun upuzun...
Şefkatli ellerin saçların arasında dolaşması gibi huzurlu... Kim verebilir ki bu huzuru... Tüm hayat karmaşasından uzak... Rüya gibi yaşamak ölüme göğüs germek... Rüya gibiydi ölüp ölüp dirilmek... Yaşadığımız her güzel an rüya gibiydi... Kabuslarımız da vardı çoğumuzun, Karanlık mı karanlık çıkmazlar... Aslında bu da rüyaydı... Kimse rüya demedi. Kabus! Kötü, hırçın, zifiri karanlık... Her karanlıkta bir yorgunluk. Uyumalıyım huzur içinde. Rüya mı? Gelip geçti hayat önümden! Dinlenmek istiyorum ben. Rüyalarımı süsler misin anne??? |