bir deniz rıhtımında
bekliyorum siyah gözlerine bakarak
martılar susmuş gözlerinde
yakamozlar anlatıyor
sana derdimi


bilemem ki dalgalar vurur mu içime
doğar mı güneşim yeniden ?
gelir mi tatlı tatlı esen yeller
güller açar mı aniden


ah ah bu geceler
adın aklımda heceler
bir dünya kurdum kendime
bir mecnunun oldum
günah yazıyorum defterine


her girdabında ben ağlıyorum
güllerin dikeninde yanıyorum
bu nasıl bir dünyadır Allah’ım
kendimi kendime bağlıyorum


şimdi uçan kırlangıçları gördüm
aşkının elinde bin defa öldüm
baharın gitmiş yazın gitmiş
senden bana sıcak nefes bitmiş
ölüyorum ayazında


dün gece siyah beyazdı
bugün bana niyazdı
gördüm onu uzaktan uzağa
çığlığı avaz avazdı
söylüyorum ben sana
bu günahları bana kim yazdı ?


hatıralarını okudum
duygularım
masmavi umutlarım çağladı
her mısra senden benden ağladı


ey gönlümde açan Nilüfer çiçekleri
örtün üstüme bilen olmasın
ey dünyanın bütün çocukları
getirin tertemiz yürekleri
el ele sunalım ona
en güzel kır çiçekleri...

//umutların gül olduğu yerde, dikenine razıyız.//


güzel bir duygu seli gönülden akan
geçmişi hatıralardır bizi anlatan
yakıldım burada sana, günahın varsa boynuma
daha dün gibi rüyamda, gölgeydi hatıraların


hatırlatma bana bir pencereden bakan
nemli gözlerin iç huzurunu


artık;


sığmıyorum kalbine
düşmüyorum gönlüne
güneşin doğmuyor sabahıma
iki damla gözyaşı düşerken
gül yanağa


sevgim doğuyordu bir bahara
renk renk sevgi çiçekleri açarken
bir gül olmuştun sende bana


dikenlerin canımı yaksın
kanasın yüreğimde
ahına canım yansın
kurbanım her nefesine


kırmızı güllerin açsın
kanasın kanatsın içimde
taşıdığım bir mektup var
sol yanımda


ortadan yırtılmış
yarısı bende yarısı sende


hatıra kalsın


o sende
buda bende


arada bir b/akıyorum
solmamış işte
bil ki saygım var, gül hatırana


güllerin zamansız s/olduğu
uzak bir yerde
ağlıyorum gör işte
çaresizim seviyorum bende

halimi bil işte...