Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, su gibi azizsin.
Sen, barış ve kardeşliğin remzisin.
Sen, seni seven gönüllerde geçmeyen izsin.
Ve sen, her şeyinle çok mu çok barizsin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, fikri güzel gönlü güzellerin sultanısın.
Sen, benim ben diyen şairlerin en hasısın.
Sen, hararetleri dindiren kalaylı su tasısın.
Ve sen, muhterem veli zatların günlerce süren yasısın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gönüllere giden en hayırlı yolsun.
Sen, sevmeyi şiar edinenlerin asil gönlünde korsun.
Sen, sevdaya giden yollarda unutulmayan yarsın.
Ve sen, kavurucu çöl sıcaklarında dağların doruğundaki karsın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, aklıselim düşünenlerin en manidar kılavuzusun.
Sen, mert ve babayiğitlerin yavuzusun.
Sen, günlerce tuz yedirilmiş koyunların körpe kuzususun.
Ve sen, gönüllerde taht kuranların ususun.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, güzel görüp güzel düşünenlerin gözlerinin ferisin.
Sen, hak ile batıl uğruna yapılan cenklerin zaferisin.
Sen, er meydanına çıkan Eroğlu erlerin en ulvi erisin.
Ve sen, kitapların bile yazamadığı her türlü kemlikten berisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, özgürlük simgesi bembeyaz güvercinlerin uğuldamasısın.
Sen, aşk pınarlarının sevda tarlalarına şarıl şarıl akmasısın.
Sen, mazlumların zalimlere celalli ve haşin bakmasısın.
Ve sen, Aslı gibi, Şirin gibi, Zühre gibi, leyla gibi ve Zin gibi sevdiğini yakmasısın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, helalinden kıt kanaat geçinenlerin sevinç ve sürurusun.
Sen, sırtı yere getirilemeyenlerin, onur ve gururusun.
Sen, hiçbir insanı yakamayan, insanlık ateşinin korusun.
Ve sen, her daim övündüğüm asil atalarımın cennetlik yolusun.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, bir güzele sırılsıklam aşık olanların yürek hararetisin.
Sen, Allah’tan başkasından korkmayanların cesaretisin.
Sen, gönlünde zerre-i miskal kadar kemlik bulunmayanların basiretisin.
Ve sen, bir anlık firakına dayanılmayan visal hasretisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, çifte yürekli, gözü kara olan sevdalıların, dillerden düşmeyen sevdasısın.
Sen, en gizli sırların saklandığı, mahirce sedef işlenmiş, çok kıymetli kasasısın.
Sen, yavrularını bağrına basan, merhamet abidesi anaların, anasısın.
Ve sen, şanı yüce Allah’ın rızasını kazanamaya çalışan, bir abidin gayret ve çabasısın.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gözü gönlü tokların sofrasındaki, bereket örneğisin.
Sen, sevdalıları yaktıkça yakan, aşkın ateşten gömleğisin.
Sen, bilek güreşlerinde kolay kolay bükülemeyen, cengâverlerin bileğisin
Ve sen, gürül gürül çağlayan Dicle’nin pür gür sesisin.
04-05/Eylül/2019