Saç sakala, ak düşmüş bir ihtiyar,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.
Benden bile rahat, mutlu, bahtiyar,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.

Düne çıkan bütün yollar karanlık,
Kibrit çarkın, ışık yakın bir anlık,
Bir giyinir, bir kuşanır seyranlık,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.

Aklımı, tam vesveseyle dolduran,
Dünlerimin gölgesinde solduran,
Başımdaki, saçları hep yolduran,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.

Talihime mum söndürün, tüy yakın,
Bu gidişle çıldırmam da çok yakın,
Ne bir bildik, ne tanıdık, ne yakın,
Son günlerde, aynamda ki yabancı.

Gören sanır ben konuğum o hancı,
Huzur firar sol yanımda bir sancı,
Şağil, küstah, üstelik hem yalancı,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.

Daha önce, görmedim ki, hiç onu,
Çok hayırlı görmüyorum bu sonu,
Bir benzerim; kaşı, gözü, ses tonu,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.

’Git’ diyorum, boş boş bana bakıyor,
Ne saygı var, ne sözümü takıyor,
Beynimde tüm devreleri yakıyor,
Son günlerde, aynamdaki yabancı.

Özcan İşler