Tartmaya kalkmayın dostlar sabrımı
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız.
Bir gün sendelersem, kazın kabrimi
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız.

Merhamet dilenmem kalbi kayadan
Sağ yanım vefasız, sol yanım nadan
En küçük beklentim yok bu dünyadan
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız.

Varolmanın şartı; sömrülme, sömür
Kaç kurşuna hedef olmuş bu ömür
Yaşadığım hayat değil kül, kömür
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız.

Ben bu yaştan sonra zamana uymam
Gözüm kararınca hiç birşey duymam
Başım eğilmişse, yastığa koymam
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız.

Bunca yaş yaşadım; ahsız, amansız
Bu İtiraf; çok geç, belki zamansız
Hayat sahnesinden çıkarım ansız
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız.

Kavga kargaşadan bıktım, durgunum
Atmış asra bedel geçti her günüm
Yaşama sevincim bitti yorgunum
Düşersem ölürüm, kalkmam imkânsız,

Özcan İşler