Divane Gönül
DİVANE GÖNÜL
Ne dertler açtın başıma Zehir doğradın aşıma Doymadın mı gözyaşıma Gönül gönül hain gönül Gönül dağları aşırdın Aldın fikrimi şaşırdın Beni çöllere düşürdün Gönül gönül deli gönül Her gülene meftun oldun Her daim saçını yoldun KUTUBȊ’yi mahsun koydun Gönül gönül divane gönül KUTUBİ Tevfik Keneş |