Şiirimin Şekil A'dır Bu ÖzetiBir gün gözlerimiz fer niyetine Birbirimizi arayıp da bulursa Varsın sözlerimiz dargın, özümüz sol gösterip sağ olsun! Ne varlığınla yetinmeyi bildim ne de bana yete bildin Sen bay eski gurur, ben bayan eski vakur İnceden inceye her soluk alışımızda Canımıza fatiha okuyanlardık Tecrübe kırıntısından habersiz Öğrencilerin alaycı dudak kıvrımlarında. Dar bir fanustaki beta cinsli balıklar gibi Alımı çalımıyla, görünümündeki güzelliğiyle Gururun abidesini iyi lanse ettin de Bu sevdamız ikimizinde başını yedi Bendeki sen sevgili! Seni zorlayan kavgacı siyam balığı gibi olmamıştım ki Neydi benimle alıp da bir türlü veremediğin? Yıllardan; mevsimler gibi geçiyorsun Vakurluğu iyi bilen yüreğimden Daha da geçeceğinden mağda Kuşkularım körükler sitem içeren En ağırından gayrimuayyen sözlerimi. El insaf! Defalarca söylenendi birbirimize tarafımızdan Bir türlü anlamak istemediğimiz Değerini bizim bilemeyip de Burnumuzla defalarca ittiğimiz Öze münhasır en genişinden sulak gurur. Sen burnun düşse yerden hiç eğilip alma-yandın Bense her üşüdüğümde Şöminede resimlerini yakıp da buza kesip ısınan. Geçtiğimiz yerleri sorma gitsin Nasıl da rahvani ve beli bükük Her adımı batağa saplanan güçsüz küheylan nalı Başka dilden okunsun, bu yersiz Mecusi tafralarımız! Kızılcık şerbetim değildin ki sevgili Hala dil ucumdan akanımsın debdebesinden Medcezirsin yürekte dalgasından Zor da olsa sancısıyla dalınan. Şimdi bakma söylediklerime Ben tebdili kıyafetim sen yarama Bazen yarenim deyip kulak çınlatan Bir kulaktan girip Ama, diğerinden ise güçlükle canı çıkan. Dedim ya, zamanın aşina yüzü eğer Bizi birbirinize gösterirse ne ala Ne sende kıpırdayacak hal var zannımca Ne de ben ayaklayacak bu durumda. Sevgi ile nefretin sınırını kaldırıp Kardeş edenlerden isek olacağı da bu değil miydi Sevginde ettirdiğin nefreti Nefret ettiğimde ise sevgini arattın sevgili. ’’ Ben sinede, sen sevgili’’ Yani! Tekrarımın tekrarı! Ya da ’’ Sen sinede ben sevgili’’ Acaba’sında kadehlerle öpüşürken dudağım Göz yaşlarım şarabımdan acı, benden içre şarabi! Seni sırça bir fanusta saklamakla mı Ömrüm nihayet bulacak? Canım acıyor yeknesak, yorgun biteviye ölgün Giden zamanımızın ömürden olduğunu Adeta bilmiyormuş gibi davranma Kaleminde oynasın parmakların, Bir zamanın behrindeki kaybettiğin ben sevgiliye Varsın sözlerimiz dargın, özümüz sol gösterip sağ olsun! Hayatta olup olmadığını dahi bilmiyorum Şayet yaşıyorsan; belki de en haininden Haince bulacağın şiirimin şekil A dır bu özeti! |
Hüzün, ayrılıklar ve kalp kırıklıkları hangi kaleme yakışmaz ki. Tabi her şey şairin güçlü kaleminde bitiyor...
Harikaydı şairem, naifçe dokunuşlardı. Kaleminizi gönülden kutluyorum. Sevgiyle...