Lüksü olmalı mı şiirin…
Bir de arka penceresi
Uğradığım dumuru sağalttığım
Aksayan şivesinde
Ölümcül bir güdüdür belki de
Hafta sonu yalnızlığı imgelerin.

Sabah kahvaltısına doluşan ne çok eş dost
Zamanın dokusunda karanlık bir ok:
Öyle ya, saplanan yakasına
Oysaki hayat denen sözleşmeyi feshetmiştim
Zamansız verdiği tüyolarına şiirin
Sığdırdığım koca ömür:
Yana yakıla yaşamakla yazmak arasındaki fark:
Güzergâhı nihayetinde karabasan sokağına sapan
Ayrımcı bir imge ile tartaklandığın kadar.

İzbelerde yaşamaya mahkûm bir meczup kanaatiyle
Sığamadığı yere göğe delişmen fıtratın da haznesinde saklı
Üç beş sakil gölge:
Alabildiğine patavatsız, umarsız
Sakil tabakası duyguların
Göğe dönük yüzü ölü turnanın
Bakiyesi kayıp ve hatalı:
Solan bir resmi yeniden canlandırmanın yolları
Elbette resim çektireceğin farklı boyutlar
Dümeni kırıp da dostluğa.

Sırtından bıçaklandığın elbette kuşku götürmez
Meali sevginin üç beş nida
Şiirin sevecen bakışlarında çakışı şüheda yorgunluk
Zamanı büyüttüğün
Olmadığın kadar üzüldüğün
Tebaası sakar varlığın
Sızarken gün ışığına gönderme yaptığın
Karanlığın da muhatabı…

Ne yıldız ne ay ne güneş
Sefil yorganımı serdiğim göğün kıvrımlarına
Belki de erip ereceğim hidayet
Ölümün az sonrası:
Neye niyet neye kısmet?
Şimdi bükemediğim bileği değil de
Öpeceğim eli ararken fellek fellek
Cüz-i irademin son zerresi
Yenik düşmüş bir kere
Mevsimin de son gecesi.

Bulutlar bakarken Eylül’ün solgun gözlerine
Az sonra ç/ağlayacak yer gök
Uğurladığım mevsim elbette dolu hasretle
Bir sonraki buluşmanın adresi belli işte:
Şiiri Ağustos’a bağlayan gece
Perdeli gözleri şairin ve Eylül’ün
Nasıl ki d/okunulmazlığı saklı yüreğin şeceresinde.

Mavi hüküm;
Al bayrak ve sevdalı yıldız en çok da memleketine.
Yas’a dair hangi söylence kırar ki zincirlerimi?
Yası değil gözyaşı ve özlem
Atlatılan badirelerden soluksuz kaldığım
Bir tan vakti elbette şiirin
Dilek vakti.

Mecburi istikamet…
Aşka karıp da dünyayı
Sevdayı sollayan duygu mu kaldı?
Hüsranın baş şehri
Mevzu bahis coşkulu tezahürü iken yetim imlerin
Soluklandığım her karede
Ah, benim sefil düşlerim
Bir parmak bal çalıp da ağzıma
Nefsimi öldürdüğüm şükür ki o dar vakitlerim.

Serpilen hecelerde teyakkuza geçen bir gönül
Sabırla diktiğim heybemde saklı sihir
Bir de kalp gözüm
Minnet etmediğim bir Allah’ın kuluna
Sevgiyi sıvazlayıp da
Şerh düştüğüm önüme arkama.
Ve dualarım…

Saklı tuttuğum nice güzellik ve dilek
Boyumu aşan hüzün
Kambersiz düğün misali
Kök saldığım umut denen tarhın da arka yüzü
Elbet gün yüzü görecek her fasıla;
Şiire sırnaşan yüreğimle hemhal
Hele ki dostluk ve sevgi denen fırtına
Her fırsatta içimi huzura salan
Köklerimle bağlı olduğum:
Aşkım, insanım, vatanım
Eksik etmediğim dualarım
Gücümün yettiği kadar sabrıma biat
Rabbime açık ellerim.

Sözcükler ne ki?
İçimden geçen sürü sürü göçmen hayallerim:
Bir sağ omzuma konan
Bir de sol kanadında mevsimin
Aşkı şiar edindiğim bir minvalde
Soluksuz kalıp da
İçime ç/ektiğim mis kokulu gönül seferim
Ben ki meftun bir yürek neferi.