VÂKÎ OLANA
bir umut var
geçmiş çağlar erecek çizilen o hazîn sonlar baharlara değişecek hıfzı girerken inkılaba dürülür defter-i amel şu onulmaz girdaba dokunan o üstün el pek uzak değilken hassetinden belirdi mübarek ismin rüyada ruhumla tartıldı cûşu birden dirildi siracındaki her manada yürek sıkıştı, medet imdada yetiş kesretten sıyrılarak bekleyişte mecnun o saklı nurun adı ESRA ERİŞ her menfezde aradığım hayat suyum.. |