VedaVEDA Bir şehirin çıkmaz sokakları gibi Gömüldüm bu viraneye Gelmiyor içimden Kalkıp gitmek. Saçlarında mavi boncuklar Yanağında Gamze Gözleri uzaktan yanan bir lamba Karanlıkta kalmamalı hiç bir ışık, Sine’me başını dayamalı Saçlarını koşarken, Alnından öpmeli Gözlerine bakerken, Böyle Hayal edip duruyorum Kendimle konuşken, Düşünüyorum öylece Arada Sitem ediyorum kendime. Ne yana baksam Deprem görmüş boş bir Şehir, Sokaklar harabeye gömülmüş, Kalmak nafile Ölü duvarları ile kaplı Kimsesiz bir kent. Hüsranları geride bırakıp gitmeli Sabah güneşten önce Almalı bavulu, Çıkmalı yola Bütün her şeyi Geride bırakmalı Vedasız olmalı Bu gidiş. Kimsesizliğin bu şehrinde Güneş doğmadan. Saçlarında Kan güllerinin rengi Umutlu bakan gözleri Geçmeyecekse hiç bir Şiirde, Yaşanmışlıklara sünger çekip Gitmeli bu viranelikten. Maziye Veda etmeli bu Şehir Bende sana. 19.08.19 - ismail Polat- İzmir |
GİTMEK VAR YA.!
Saat: 13.30
Duyguların en güzeli ile gitmek;
Kaçarcasına ve koşarcasına,
Tozu ve toprağı kanatırcasına,
Gitmek istiyorum.
Hapishanenin ağır kapısının,
Bir mahkumun ardında kapanması gibi gitmek.