Ömrümü Mevsimsiz Yaşıyorum Ben
Bana ne bahardan bana ne yazdan
Gönül sarayımda üşüyorum ben Bana ne Eylül’den, bana ne güzden Ömrümü mevsimsiz yaşıyorum ben Medet umduklarım çare olmadı Çile dergâhında yüzüm gülmedi Beklenen mutluluk neden gelmedi? Sırrı sorgulayıp deşiyorum ben İşlediğim sevap günahlarımla Geceyi başlatan sabahlarımla Yıldızlara inat siyahlarımla Hayatın yükünü taşıyorum ben Gün geçtikçe özlemlerim büyüyor Gizli bir el sanki kalbi oyuyor Aldığım her nefes cana kıyıyor Dayanma gücüme şaşıyorum ben Ahvale alışmak çok zor olurken Sabrın taşmasına ramak kalırken Ömrü rölantiye çekip alırken Anladım kendimi aşıyorum ben Gülseren MORKAN |
Yaşamım boyunca yetindim azla
Kendimden bihaber büyük bir hızla
Bilinmez diyara koşuyorum ben
diyerek katılmak istedim güzel dizelere
iş telaşı ile çok seyrek uğrasam da sayfaya
her zaman nadide eseler okumak büyük bir keyif
kutluyorum
selam ve saygılarımla
AydınK tarafından 8/21/2019 11:52:15 PM zamanında düzenlenmiştir.