AğlarmışYine düşmüş yaslı gönüle efkar Dökülünce yaşlar gözler ağlarmış Kalem, kağıt,kelam... hepsi cefakar Yazılınca satıra sözler ağlarmış. Nameler çıkmıyor kesilmiş sesi İnilti gözyaşı, feryad nefesi Çırpınıp kırsa da buzdan kafesi Akıp giden sular, buzlar ağlarmış. Gönle kar yağınca titrermiş yürek Ne hayal kalırmış ne de bir dilek Belki bir an belki ta mahşere dek Mevsim kışa dönüp yazlar ağlarmış. Bülbül hasret kalmış gonca gülüne Nameler dökülmez tatlı diline Gitmiyor ki eller gönül teline Kopunca telleri sazlar ağlarmış. Şu sisli gökyüzü şu berrak mehtab Nazlı akan dere şu kara türab Ağlayıp yoruldu düştü de bitab Görünmeyen sırlar, özler ağlarmış. Gönülde kalan bir tatlı hatıra Kaşıdıkça kanar o derin yara Girince bir akran derin mezara Ak sakallı nurlu yüzler ağlarmış. |
Kaşıdıkça kanar o derin yara
Girince bir akran derin mezara
Ak sakallı nurlu yüzler ağlarmış.
Bu güzel şiiri yazan şair arkadaşımı KUTLUYORUM...