Gündüz gidip gece gelince
İnsanlar evlerine gidince
Kütüphanede açıldı bir celse
Her kitap benlik davası güttü
Her harf dile gelip fikir yürüttü
Dediler: Bensiz acep ne olur âlem!
İnsanoğlu nasıl yazıp söyler kelam?
Elif bir köşede sessizce duruyordu
İddialı ve öfkeli sesleri dinliyordu
İş iyiden iyiye haddi aşınca
Elif’in lahavlesi tükenip sabrı taşınca
Nida edip cümlesini susturdu
Her birini yerli yerine oturttu
‘A kıt akıllılar!’ dedi
Görmediğiniz için beni
Görüyorsunuz nefsinizi!
Kati bilin; ben yarattım hepinizi!
Cümle harfler Elif’in farklı çizimi
Her harfi iki ucundan tutup çekince
Kalmaz benliğiniz görünürsünüz Elif’çe
Bensiz izah mümkünümü sizi
Hangi harfe baksam görürüm izimi
Kimin var benden gayri bir özü
Benim sözümdür cümlenizin sözü
Her ne var âlemde bir Elif imiş
Bunca bilgi bir kîl u kâl imiş!


M.Talât Uzunyaylalı