Karanlık SokağımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen gelince bir papatya açmıştı karanlık sokağıma .
Tekrar dönmüştüm karanlık sokağıma
Yeniden tek kalmıştım karanlıkta Ve yine ölüme terk edilmiştim Korkuyordum yalnızlıktan . Ölüm denen düşünce sarmıştı bedenimi Gidişinle yakmıştın , yıkmıştın kalbimi Nasıl yaşayacaktım bilmiyordum Gitmesen olmaz mı ? Kurtarsan ya beni . Kendini suçlu hissetmelisin Beni kaybettiğine üzülmelisin Gülmeyi seven bir insanın Gülüşünü öldürdüm demelisin. Aydınlığınla çıkarmıştın beni sokağımdan Almıştım seni içeriye karanlığımdan Sen beni bırakınca döndüm yine karanlığıma Ve. Kopardın bir dal yüreğimde ki PAPATYADAN .... |
Şiir Ustası;
MUHTEŞEM Bir şiir okuduk sayenizde…
Yüreğinize, emeğinize sağlık...
Tebrik ederim...
...........................................Saygı ve selamlar..