BİLMİYORUM
Ne zaman arasam seni,
Telefonun açılmıyor! Sesini mi duymuyorsun Ellerin mi telefona varmıyor Bilmiyorum Neredesin, ne yaparsın, kiminlesin, Ne zamana kadar cevap vermeyeceksin Onu da bilmiyorum Aşkı sorguluyorum zaman mahkemesinde Beni hala sevip sevmediğini bile bilmiyorum Çıldırıyorum İçimdeki yanardağlar fokur fokur; Uçurumun kenarındayım, haykırıyorum Sesime ses arıyorum, Bütün kâinat suskun! Umutlarımı kırıyorum Uyuyorum düşümdesin, uyanıyorum hayalimde; Neden hala senli hayaller kuruyorum, Bilemiyorum Aklımla yüreğim kavgalı, Aldığım her darbede gardım düşüyor. Karanlık bir kuyudayım, çaresizim, Yüreğim üşüyor! Tükendikçe soruyorum kendime Sen onu seviyor musun diye Her soruda cevabım net: Evet, evet, evet! Bir göğüs yangısı yürür bedenden, Öyle derin kırmışım ki kalbini, İstemeden! Bilmeden! Sırf bu yüzden sevgili; Özür diliyorum senden. İbrahim COŞAR |