GİDİYORUM HOŞÇA KAL (588.)
Vurgun yedi yüreğim doğrulmaz artık belim
Sen gittiğinden beri perişan bir haldeyim Hep sen haklı ben haksız hiç mi suçun yok senin Gel artık yüreğime eziyet etme yarim Gece gündüz gurbette hasret soluyor gönlüm Sensiz geçen günleri günden saymıyor ömrüm Dört mevsimin dördünde hep kış yaşadı ömrüm Şiirler kahır yüklü ölüm diliyor gönlüm Hani insan kalır ya tek başına dünyada Beni yalnız bıraktın kalakaldım ortada Ne kadar uğraşsam da çırpınsam da boşuna Senden bana yar olmaz gidiyorum elveda Fatma Ayten Özgü |