biçar’ kaldığım
sabahçı kahvesi
seni unuttum mu
sandın
bak işte geldim
kulağıma fısıldadığın
her şeyi
her mısrayı ezberledim
mavi valizim şuracıktaydı
içinde birkaç yelve
birkaç fanila
bir de resim albümü vardı
kimi renkli
kimi siyah, beyaz
çoğu yırtık
içi geçmiş hayattan
sobanın yanına geç demiştin
elin, ayağın buz
ısıt içimde içini
göz buğunu kirpiğinde tut
dilediğin kadar
çay iç, kahve iç
bendensin
art arda yakma sigaranı
günışığına yetişsin
nasıl özlemişim acıyı
yürek dilimin nasıl da
cayır cayır yandığını
elimde fulle
renge yakalanıp
son markamı da
çöp yaptığımı
üç kız
heveslendiriyordu
parmaklarımı
iki de
10’lum vardı
kavuşma, vuslat yani
kumara fro biri olarak
aşkı düşürmek varmış serde
kazanmaksa büyük mesele
öğle yiyemediğim simit
taş olmuş valizde
hadi demli bir çay getir sabahçı!
ısıtsın ametis yudumladıkça
ve yudumladıkça içimden taşan alev
vursun kahve kapısından giren
yepyeni umutlara..