BİR GARİP ÇOBAN
Çobanın elinde dilsiz kaval var
Önüne katılmış bir sürü davar Sevdiği güzel dönüp baksa nevar Şu dağlarda gezer bir garip çoban Güz ayları bitti geliyor kışlar Sitil ellerinde gidiyor kızlar Al yeşile boyanmış eke koçlar Tozlu yollarda gider garip çoban Taş dibinde meliyor körpe kuzu İçerime koydu ateşi sızı Gurban olam mevlam ayırma bizi Sarp çılgadan geçer bir garip çoban Sürü içinde yadları seçeyim Oğlak la tokluya yonca biçeyim Karşı yoldan yaylalara aşayım Yamaçlarda heder bir garip çoban Dertli sabri gara daşa yaslandı Kelekler asıldı kırklık paslandı Bayırlar tepeler taşlar seslendi Yokuşlarda bezer bir garip çoban |