Boşa döndüm şu çarkı bozuk dünya içinde
Ne isaya nede musaya yaranamadım
Sıfatlar gördüm insanlık kalmamış içinde
Ne isaya nede musaya yaranamadım

Seyrettim alemi yürüdüm sağ ile solda
Güvendiklerim bıraktılar hep yarı yolda
Hayallerim umutlarım hep kaldı yarıda
Ne asaya nede yasaya yaranamadım

Deli rüzgar gibi esip gürledim dağlarda
Tomurcuk güller yetiştirdim viran bağlarda
Garip ömrüm yel gibi geçti deli çağlarda
Ne dünyaya nede deryaya yaranamadım



Namertten’ kaçıp iyi bildiğimle dost oldum
Can bildiklerimin elinden sararıp soldu’m
Verdiler badeyi zehirlerle artık doldum
Ne havaya nede karaya yaranamadım

Sabri bu dünyanın düzeni böyleymiş meğer
Her şey menfaat çıkarmış kullanmakmış meğer
Dar gününde sevdiklerin hep kaçarmış meğer
Ne doğuya nede batıya yaranamadım