Şah Beyitler-10
EŞREF-İ MAHLÛKAT
Gerçeği görmüyorsun, gözüne inmiş perde Ey eşref-i mahlûkat, gölgen sürünür yerde!... NE DİYE İşi gücü bırakmış, hayaller kuruyorsun Yollar seni bekliyor, ne diye duruyorsun? TAŞ BAĞLAMAK Bugüne ağıt yakar Fatihlerim, çağlarım… Düşman gülmesin diye bağrıma taş bağlarım VİCDANLAR Vicdanlar sağırlaşmış, bir hoş seda gelmiyor Tanzimat’tan bu yana Türk’ün yüzü gülmüyor ZEHİRLİ BAL Şifa diye sundular Türk’e zehirli balı Büküvermiş boynunu mahzun hilâlin al’ı UYRUKSUZ KÖLE Milliyetim yok benim, uyruksuz bir köleyim İzin ver kader usta, bir kez de ben güleyim YORULMAK Yüreğiyle yürüyen, yorulmak nedir bilmez Hakikati konuşan, kırılmak nedir bilmez HÜNER Gözde değildir hüner, gözün üstünde göz var Sözde değildir hüner, sözün üstünde söz var ZAFERİ ERTELEDİK Zannetme ki yenildik, zaferi erteledik Hakikat kumaşıyla yalanı perdeledik M. NİHAT MALKOÇ |
Gerçeği görmüyorsun, gözüne inmiş perde
Ey eşref-i mahlûkat, gölgen sürünür yerde!...
BİRBİRİNDEN GÜZEL BEYİTLER OKUDUM. ŞAİRİMİ KUTLUYORUM.