AŞKLA SOLUYACAĞIM
Yoksul bir şairim!
Bir şiirim dahi yok idama mahkûm Hepsini kendi ellerimle astım Beyaz kefenden sayfalara Bir gün şiir olursam idama mahkûm Vakit hâsıl olduğunda o gün Kendimi de şiirlerim gibi Hecelerden kurulacak darağacından salıncaklarda Sallandıracağım! Ve de… Çocuklar kadar şen şakrak Son nefesimle kendime hoş Şiirlerimden okuyacağım Sonrasında çiçeklerle süsleyecekler Belki de bir kalp şeklinde demet demet Ekecekler tohumlarını çiçeklerin Çimleriyle büyüyeceğim Öz suyundan emerek mest olacağım Uykusuz nice gecelerce… Yıldızlaşacağım Topraktan iki taş arasında Güneşin doğuşuyla yeniden doğacağım Her canlı gibi beslenerek Oksijeni bol taç yapraklarından Tomurcuk, tomurcuk gülfidanlarından Karanfil olup, hazla fışkıracağım Sonbaharı belki görmeden Yaz yağmurlarına karışarak Yolculuğa çıkacağım Çölün ortasında kurumaya yüz tutmuş Durgun bir göl kenarında uzayarak Dikene duracağım İki sevgilinin aç ve susuz göz göze, el ele Sevdayla tutunmaya çalıştıkları yerde Ateşimle tutuşturacağım Mühürleyeceğim ıslaklığı dudaklarına Her canlıya ruh veren yüce yaratıcının Ruhuyla… Aşkla soluyacağım. |
Ne güzel şiirdi bu böyle. .
Çok beğendim çokkk..
Yüreğine
kalemine sağlık
Sevgili Müslüm Abiciğim. ..
Selamlarımla