Nicosia
Önce bir düş’tün
Öyle bir düş t ü n ki gözlerimden... Düşen herşeyin bir hüznü varmış ama Nicosia! Düşen bin parça yüzümden; Senin yüzünden... Ben Lice’de susamış bir Kenya’lı Kürt Sen kraliyet sofrasında aç bir züğürt Zikrinle fikrin arasında aşılmaz duvarlar Dört yanın deniz olsa ne yazar? Ben Maraş’ta yanmış o Varosha’lı Türk Sen Sahra’da yoksulun sırtındaki kürk Ak’lınla k’al’bin arasında buz kesmiş damarlar Dört mevsim bahar olsa ne yazar? |