üzülmedimki
üzülmedimki
dalsamda senleyken sensiz uzaklara bir anısın bundan sonra bilesin güneş herzaman ufuktan doğacak ama sen batan güneşim bile olamıycaksın sen karanlıklar içinde mutulugu araken yok olşuna hiç birzaman üzülmedimki sahte gözyaların hiç önemik yok sen artık kuru yapraksın herzamanda solmaya mahkumsun çocuksa sevmeler senin neyine içindeki şeytanla baş başa bırakıyorum seni sen bataklıklar içinde çırpınırken inanki o haline hiç üzülmedimki sen sevenin gönlünde gül olmak yerine başkların yanında kendini sermaye yapmışsın için dışın yalan olmuş kalbin içi zehir dolmuş şerefsizlik senin masken olmuş sevgi yerine için kahbelik dolmuş şu anki durumna hiçmi hiç üzülmedimki 11 Temmuz 2016 şiir:Mustafa seven kalp |