Yar(a)Doldur, kapanmadan; son açtığın yaradan, İç kanım; benden helål-ı hoş olsun. Sen menzilden çık, ben vurulurum sırtımdan, Kaç sol yanımdan; yeter ki, senin canı sağolsun. Çok çakal doyurdum, aç kurtlar sofrasında, Hesabını ödedim, üstü benden ikram olsun. Ölmeden, bir tane daha dudaklarından, Yak da, seninle son sigaram olsun. Trenler geçsin kırmızı, mavi gözlerimden; Çocuklar, el sallasınlar gülerek. Götürsünler, kayıp şehirlere yaralarımı, Bu da benim, son yolculuğum olsun. Tekin YEŞILKAYA |