kapı kundura
Ersinin botlarını çaldım!
Çok degil ! Henüz , on beşinde bir çocuktum o sıra.. Giyemedim de ; üstelik doyasıya Arif diye ! Bir çocuk vardı. Az biraz gariban Ona sattım . sanırım iki buçuk liraya Sene doksanlar.. Derken sardı ! Bu iş beni Yanılmıyorsam !? Dayımın oglu selçugun Asker eglencesinde. Başka bir bot çaldım. Üstelik o zamanlar Popüler Harley Davidson marka.. Onu giydim bir süre sonra annem çöpe Atmıştı. Çalıntı diye... Aslına bakılırsa ne geldiyse doksanlarda geldi başıma.. Çalma duygusu oluştu "beynimin" en ücra Köşesinde .. Anlamsız ve gereksizce Daha sonra alıştı bünyem tabi Para çaldım. Annemin zulaladıgı dolap içerisinde ki; yastık kılıfı içlerinden.. Birden fazladır. Tekrarlayarak! Sonra daha ileri gittim ! Gece vakitleri Herkesin uyudugunu sanarak ! Fakat; uyumayıp beni fark ettikleri halde ses çıkartmadan ne yapacagımı merakla takip eden babamın pantolon cebine elimi sokarak parasını çaldım. Ne yalan söyliyeyim ! Bundan o gün zerre rahatsızlık duymadım. Daha sonrası,sonrasının,sonralarıda oldu Okulda iken; sınıf arkadaşlarımın rotniks marka kalemleri vardı. Onlardan çalıp tekrar onlara geri satardım.. Ne hikmetse bu yüzden hiç yüzüm kızarmadı. Rezilde olmadım , yakayıda ele vermedim. Belkide; bu da bir yetenek işiydi. İyi bir hırsız olabilirdim. Büyüdügümde ! Yada iyi bir sahtekâr.. Ne bileyim politikacı,banker,insan kaçakcısı mesele.. Ama olmadı’m. Sonuç olarak/ bunları o yaşta yapabilecek Cesareti Bu yaşlarda kendimde bulamadım sanırım Hep korktum.. Komşu çocukları ile kavga ederken dayak yerdim. Birde üstüne annem döverdi. Benim korktugum ? Komşu cocugunu dövememek degil di ? Onu dövdügümde annemin beni dövecek olmasıydı. Fakat; dayak yedigim zamanda üstüne birde annem dövüyordu . zaten!! Anlamsız! Müdahale ediyordu belkide korumak isteyecegi yere beni . Bayburtlu it -kopuk ! Hacı adında biri vardı. Birkaç kişi toplanıp öne sürerek onu Çeliktepe’de Bir apartmana sokmuştuk. Kapı kundura yapsın diye.. Yine yeniden!" Derken;daha içeri adımını atar atmaz enselendi .. Bunu yakalayan kişi el hareketiyle bizide çagırdı lakin; gidermiyiz! Topukladık. Geriye dogru hızlıca Bir bakıma ateş icinde bıraktık orada geride kalan hacıyı’da Neysyie ki; korkulan olmadı. Da ! İki tokatla yırtmış oda.. O zamanlar ara 155 ’i gelsin moda degil Zaten Krişe bir olay gibi birsey ayakkabı çalmak Bizzat apartmandan üstelik.. Sıkıntılı tabi ! O yıllar devletin başı meşgul Terör en başta.. Ufak şeyler mide bulandırmıyor ! O yüzden Şimdi! Adamın amk ’lar af yok en yakın Dinlenme tesisi maltepe açık! En uzak silivri! Küçüksün! Akıl var ama ermiyor Yol var ama gösteren çıkmıyor Herkesin derdi; derya gibi Ekmek derdi. Kimse sana bak bu hayat İki yanlış bir dogruyu götürüyor Diyemiyor... Senin yanlışın çokta olsa Hiç dogrun olmuyor.. Dogruluk adında bir ders okutulmuyor Bazen hikayen bir kundura Bazen bir somun ekmek oluyor. Onlarda ya yan sanayi Ya çalıntı çıkıyor.. |
Elden ne gelir, şiirin iyilklerini yazmaktan başka...
Şiir çok hoş…
............................................... Saygı ve selamlar..