KÜLKEDİSİkuşların şehre dönüşü ne güzel ne güzel bohçası sırtında garibin parke taşlarla döşenmiş sokağın dar merdivenlerinde yavaş ve yavaş adımlarla oyalanmak ve ne güzel doğduğun yerde yaşlanmak bu küçük şehrin buğusu çıkarken taze bir hayat akar gözlerimden bir veciz söz gelir aklıma durup seni düşünürüm önce çay bardakta soğur sonra acılar kalbimde durup seni düşünürüm öylece öyle dalıp gider bakışlarım hayaller yarım okuduğum kitaplar yarım sanki bahar iliklerimde hala sanki üşüyor gibiyim bu cennet diyarın sanki külkedisiyim |