Kırk Kalıp Sabun Olsa da Dilim
Bilmiyor sanıyorsun,
Duymuyor sanıyorsun, Gözden ırak olunca da görmüyor sanıyorsun ya. Ey sanmalarını sevdiğim, Ne güzel oluyorsun sen böyle, Yalan dolan çeşmesinden şırıl şırıl döküldükçe, Kendini dünyayı aydınlatan, Cihanı parlatan bildikçe. Ah bir bilsen, Gönüllerde alem-i cihandan bihaber maskarasın, Kırk kalıp sabun olsa da dilim, artık paklanmazsın, Kırk tas su dökse de elim,sen artık teneşirde de yıkanmazsın. Söylesene ey zavallı! Kendi ateşini kendi yakan bir ahmak iken, Sen kendini ateşin kucağına düşmüş Hazreti İbrahim’mi sanırsın ? Cansel Işık/Manyakaşkıngelini |
tesadüfen sayfanıza geldim ve
bir kaç şiirinize bakayım dedim
iyi ki de öyle düşünmüşüm.
hiç birisi atlanacak okunmadan geçilecek şiirler değil....
fırsat buldukça şiirlerinize gelip okuyacağım...ve hep bizim yazdıklarımız şiir mi bu okuduklarımın yanında diye düşünmeden edemeyeceğim...
teşekkürler şiir güzelliği adına...