EMANETİ BENDE AĞIR
Bir şimşek yalazı aydınlığında titrek vücudum
Yaz yağmurlarıyla ıslandığım o zifiri karanlığın Anısı belleklere kazınan kaderin izleriydi Pas tutmuş zincirlerle kilitli kalan Bir toz bulutu boşalmasıyla canlanan Aynalara mahkum ettiğim zamandan Tarlaları başak, bağlarında üzüm Fıçılarında şarap kokusu Ezilmişsem sana olan sevdamdır Yalın ayak kerpiçten beş sınıflı mekteplerinden Hoyrat zamanın hoyrat sevişmelerinden Bir aşk mektubuydu gönderilemeyen Saman sarısı kaplamış neferi sönmüş Bir nefes bir el bir dokunuş bir bakışla Silkelenen açılmamış bir zarf ilişti hafızama Cam kırıkları içerisinde kabuk bağlamış Yaralarıyla depreşen Memleketim güzel memleketim Zamanın uzaklara savurduğu Derinden fırtınalı Rüzgarım ben Tepeden tırnağa sırılsıklam! Tufana tutulmuş zelzele halimle Sanki o anı yeniden yaşıyorum Islanıyor titriyorum Beynimde fırtınalar esiyor dilim lal Ağır yaralı mektuplar El sürülmemiş bakir çiçek bahçesinden Şiirler ekliyorum, Hafızam duygu sağanağında Ruhum üflüyor tüm sevda sözcüklerini Şifa niyetine… Ellerimi açmışım semaya Gökler bakır Güneş kızıl Bulutlarda yas Kuşlar duaya eşlik ediyor Papatyalar saygı duruşunda Gül dikeninden koparılmışsa Ne çare! Emaneti bende ağır. |