KÖYÜM BANA AĞLADI
KÖYÜM BANA AĞLADI
Yıllar sonra döndüm köyüme geri Ben köyüme köyüm bana ağladı Diz çökerek öptüm toprağı yeri Ben köyüme köyüm bana ağladı Çok şükür Mevla’ya kavuştuk yine Sevincim sıfırdan çıktı yüz bine Peri suyu gibi coşuyor sine Ben köyüme köyüm bana ağladı Hoş geldin diyordu toprağı taşı Yerde karıncası gökteki kuşu Sel gibi çağladı gözümün yaşı Ben köyüme köyüm bana ağladı Esiyordu bize mutluluk yeli Sevinçten olmuştuk divane deli Konuşurdu belki olsaydı dili Ben köyüme köyüm bana ağladı Oturup konuştuk inceden ince Oda sevinmişti beni görünce Dedi ayrılmıştık seneler önce Ben köyüme köyüm bana ağladı N’oldu dedik böyle ne oldu bize Hasretle sarıldık birbirimize Eyvah ettik geçen günlerimize Ben köyüme köyüm bana ağladı Şenlendi köyümün dağı ovası Soğuktu suları temiz havası Hasreti’nin kabul oldu duası Ben köyüme köyüm bana ağladı Garip Hasreti (Filat YAZICI) |