MEVSİMLER Mİ DEĞİŞTİNe kış vaktinde geldi, ne ilkbahar, ne de yaz… Baharları sam vurdu, yazın titredik, donduk! Akla hiç sığar mıydı, hazirandaki ayaz? Ekileni don aldı, ne öldük, hem ne onduk… Kışın sular donardı, yazın yanardı orman! Bahar selde kalırdı, güzün kalkardı harman… Bozuldu ezberimiz, her şeyler karman, çorman! Karışınca aklımız, ince dallara konduk… Oysa her yıl, dört mevsim, saat gibi işlerdi… Kış gelince yegâhtan, keman çalan dişlerdi; Baharda çiçek açar, yaz, herkesi fişlerdi! Nasıl olduysa oldu, biz o geçmişe kandık… Hiçbir şey anlamadık ne kıştan, ne de yazdan! Kışlar güze benzedi, yazın donduk ayazdan! Hani ya görünmezdi, kışın yerler beyazdan? Biz her yıl mevsimleri, hep aynı ayar sandık… Güya ısınmış dünya, buzlar bitmiş kutupta… Okyanuslar yükselmiş, öyle diyor “Yutup” ta! Görünmez vak’alarla, canları uyutup ta; Sanki vakti kıyamet, biz bu nesille sonduk… Şimdi, bu dört mevsimin, o gül hatırı için; Üstüne çizgi çekip, sormadan neden, niçin? N’olsa alışacağız, az usturuplu geçin! Böyle geçerse günler, tam çıra gibi yandık… Karaman-2019/07 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Mevsimler geldi geçti alamadık tadını, Kimseler fark etmedi şu gönül feryadını, Beşinci mevsim çıktı, koyamadık adını, Bir tomurcuk misali biraz erken uyandık................................................................................................................Sabri Koca Aslında mevsimler de insanla aynı ayar Birinde denge bozuk, biri her yöne kayar Soy fakiri kendini haşa! Allah’tan sayar Biz cenneti Şeytana ellerimizle sunduk..........................................................................................................................Alibaba İnsan oğlu keser mi hiç bindiği dalını düşünmez mı gelecekte perişan halını hes/i fesi teknolojik şu uçuk yalanını bolluk bereket olacak vadiyle usandık............................................................................................................Ahmet Coşkun_1 TDK: Usturuplu: düzenli, uygun, ustalıklı… |
Bizim öykündüğümüz ve belki de yaşamak istediğimiz yıllardakii şairler de benze serzenişlerle şiirler yazmışlar. Bu, aradığını bulamamak mıdır, bulduğunu yadsımak mıdır? Hayallerimizle gerçeklerin bir türlü ortada buluşamaması mıdır?. Tartışılır...
Ama kesin olan bir şey var: Mutluluk sebebi saydıklarımız, mutsuzluğumuzun en büyük kaynağıdır.
Üzerinde düşününce çok daha uzun yazılabilecek, içeriği güçlü şiirinizi kutlarım Halil Şakir Bey.
Saygılarımla.