UMUT..
Artık anladım ben..
Umut; Ne beni saran kollar arasında, Ne iki dudaktan çıkacak sözler arkasında, Ne de bir defterin içindeki kuru papatyada Artık anladım ben.. Umut; Karanlık bir gecenin ardından, Doğan aydınlık sabahta.. Umut; Ben nefes aldıkça, Ciğerlerime dolan havada.. Umut; Yorgunda olsa kan pompalayan, Kalbimin damarlarında.. Umut; Doğarken gözlerimi ilk açtığım andan itibaren, Ölüpte ruhum bedenimi terk edene kadar, Hep ama hep yanımda.. "TEMMUZ 2002" |