Keşke yüzyüze vedalaşabilseydik seninle..
Bu kadar ayrılık yaşadık ama hiç vedalaşamadık..
Bu gidiş böyle olmasaydı keşke..
Çünkü gelişin farklıydı..
Canım gibi gelmiştin,
Canım gibi gitmeliydin..
Böyle sessiz sedasız değil..

Keşke vedalaşabilseydik seninle keşke..
Görseydin gidişinin bıraktığı gözyaşlarını gözlerimde..
Görseydin sol yanımdaki sızıyı
Ve bu delirten çaresizliği, acıyı..
Görseydin keşke..!!

O zaman dönmezdin bir daha bana..
"Bir insana bu yaşatılmaz" derdin.
Belkide acırdın bu masum gözyaşlarıma.
Acırdın ve ağlatmazdın bir daha..

Öyleye sen, canımdın benim nefesimdin..
Daha sayamadığım binlerce şeyimdin..
Bir can, bir bedenden çıkarken nasıl acıtıyorsa,
Öyle acıyor şu an içim.!!
Ya ciğerlerim?
Onları hiç sorma,
Nefessiz kaldım ölmek üzereyim..!

Yine de yüzyüze vedalaşabilmeyi isterdim seninle..
Görseydin bu halimi, görseydin keşke..
Nasıl nefessiz kalır insan.?
Nasıl cansız kalır, yaşarken.?
Bunları görmeni isterdim,
Giderken gözlerimde.!!


27 Nisan 2007
Cuma 12:50