NE BIRAKTIK
Öyle kirlendi ki ruhlar bedenler
Huzura çıkacak yüz mü bıraktık Kendimize bulduk türlü nedenler Daha söyleyecek söz mü bıraktık Boşa yaratmadı Yaratan bizi Kayboldu huzurun zerresi izi Şimdi yürekleri yakar bir sızı Yanıp tutuşacak köz mü bıraktık Kul olmanın şartı Rahman’a şükür Verdi biz kuluna hem akıl fikir Her şey tam olsa da yürekler fakir Değişti insanlık öz mü bıraktık Döndük sanki bizler bir bakar köre Ne adet bıraktık nede bir töre Mazlumun ahından inler yer küre Bahar mı bıraktık yaz mı bıraktık Sözler ile olduk hepimiz Melek En ufak fırsatta düşündük kelek Zorlanır ayırmaz elese elek Güzelliğe giden iz mi bıraktık Büyüğün küçüğün bitti saygısı İnsanların dünya malı kaygısı Yitirmiş çoğuda edep görgüsü Hatır mı bıraktık naz mı bıraktık Biz insanlar olduk nefise esir Nasihat anlamsız söz etmez tesir Nereyi kaldırsak hep çıkar kusur Yatıp uyuyacak diz mi bıraktık Kıskançlık fesatlık boş bir yarışa Faydamız olmadı huzur barışa Ermedik ki,sağlam düzgün duruşa Dünyada bir lezzet haz mı bıraktık Kafalar havada kibirden kale Sümbüller hüzünlü hoş kokmaz lale Bülbül yanaşmıyor n’erdeyse güle Her şey çok değişti güz mü bıraktık Her yönümüz oldu beton yapısı Sandık bu dünyanın bizde tapusu Gayri ayar tutmaz huzur kapısı Tepe mi bıraktık düz mü bıraktık Çalardı sazlarda yanık türküler Onu bile bozdu kurnaz tilkiler Yok oldu ideal amaç ülküler Sevdayla söyleyen saz mı bıraktık Örnek olamadı yaşlısı Genç’e Sandık dünya sanki oyun eğlence İnsan bir birine yapar işkence Doğru düzgün oğlan kız mı bıraktık Çoğu hap kullanır ellerde şişe Günahtan kokuyor san ki her köşe Kalmadı hiç huzur kalmadı neşe Güzellik anlatan tez mi bıraktık Ayhan Kocabay. 21.06.2019 |
Duygunun ve duyarlılığın anlatıldığı şahane bir şiir...
Tebrik ederim…
....................................Saygı ve selamlar.