DÖNMÜYORSUNVedasız çekip gittin kuşların göç zamanı, Nasıl acılar çektim, sen bunu bilmiyorsun. Mevsimler çabuk geçti, kalktı dağın dumanı, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Eğer ki geldin ise; neden görünmüyorsun? Senin gittiğin zaman yapraklar düşüyordu, Yuvasız kalan kuşlar dallarda üşüyordu, Benim içim yanarken; eller gülüşüyordu, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Beni çok süründürdün, niye sürünmüyorsun? Mevsim bahara erdi, geçmedin inadında, Küskünlükler var ise; bırakmalı tadında, Haber dahi salmadın bir kuşun kanadında, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Eserine bakarak, niçin sevinmiyorsun? Yüce dağın ardında var mıdır başka dağlar? Daha yeşermedi mi sizin orada bağlar? Acep düşünmedin mi; senin için kim ağlar? Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Ben koşup duruyorum, niye devinmiyorsun? Fazla naz usandırır, amma ben usanmadım, İçin, için tutuştum, alev alıp yanmadım, Kimler ne derse desin, onlara inanmadım, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Niçin karşıma çıkıp, niçin gerinmiyorsun? Yârin verdiği cefa, bazen gönle ciladır, Duygusuzca bakışlar, bazen başa beladır, Gözlerin bazen kahve, bazı zaman eladır, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Niçin vicdana gelip, biraz yerinmiyorsun? Yetmedi mi ayrılık, sıkılmadı mı canın? Gelir de bulamazsan eksik kalır bir yanın, Acısını duyarsın gönlündeki yaranın, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Bunları düşünerek yasa bürünmüyorsun. Gittiğin yer uzak mı, yakın mı; bilmiyorum, Gönül sayfasındaki resmini silmiyorum, Bütün içtenliğimle; “çabucak gel” diyorum, Göçmen kuşlar döndü de sen hâlâ dönmüyorsun. Dizlerine vurarak, niçin dövünmüyorsun? Sabri Koca |
İlhamınız bol Kaleminiz Kavi olsun.
Canı gönülden kutlar tebrik ederim.
.......................... Selam ve Duâ ile.