ayrılık
rodinayrılık
İsimsiz yaşıyorken gölgelerde bir nesil mefluç iniltilerim çarpar mı kulağına beni böyle muhalif,hep böyle tükenmiş bil peki sen dinç halimi bilir misin rodina genzimde anne tozu,dilimde müzmin şiir bu bıçkın ahvalimden kül düşer şakağına serapa figan olsam,aksam göksüne zahir gözselimi elinle siler misin rodina kaygılarım birikmiş,hatıra tortusuyla bir makul şüpheliyim kaçmışım sokağına bölünmüş uykularım cellat homurtusuyla firardaki sırdaşım olur musun rodina bestesini bulmuşken ayrılık ağıtları tutunsa kardelenler anamın yaşmağına destanına darılmış müsvedde kağıtları yırtsam, bana gönül koyar mısın rodina ne kadar zorlasam da,bak olmuyor bu avdet kronik infiâlin gamzeyken yanağına bize düşen şimdilik ihtişamıyla gurbet bu kez sen vuslata gün sayar mısın rodina Farzımuhal |
Selamlar Özgür.