MANİLERİMİZ -8 (Kaybolan değerimiz)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Değerli Şiir sever Kıymetli Edebiyatçı dostlar Sevgili okurlar
MANİLER DEYİŞLER AĞITLAR NİNNİLER BEYİTLER TÜRK EDEBİYATI KÜLTÜRÜNÜN TEMEL TAŞLARIDIR. Manilerimiz hakkında sizlere Biraz bilgi aktarmak isterim. ....................................................................... Türk Halk Kültüründe Mani Söyleme Geleneği, Manilerin İletişim Boyutu ve İşlevselliği” Prof. Dr. Erman ARTUN Mani anonim halk şiirinin en küçük nazım biçimidir. Anadolu ve Anadolu dışında çok geniş bir Türklük coğrafyasına yayılmıştır. Mani söyleme, yüzyılların deneyimlerinden süzülerek biçimlenmiş, belirli kuralları olan, kuşaktan kuşağa aktarılarak günümüze ulaşmış bir gelenektir. Manilerde Anadolu insanının düşünce yapısını, beğenisini, dertlerini, kıskançlıklarını, özlemlerini, sevgilerini vb. ortak kültürün sergilenişini görürüz. Kendine özgü bir gelenek içinde söylenen maniler bir ucuyla geçmişe, bir ucuyla günümüze uzanır. Diğer halk kültürü ürünleri gibi toplumu ayakta tutan dinamikleri belirlemekte önemli bir rolü olan manilerde, Anadolu insanının dünyaya bakışının yanı sıra estetik modelleri de temsil edilir. Mani genellikle yedi heceden oluşan dört dizelik bir türdür. Bir tek dörtlük içinde bir anlam bütünlüğü gösterir. Genellikle anlamın ağırlığı üçüncü ve dördüncü dizelerdedir. Manilerde anlamın dört dizeye yayılması ve ilk iki dizede çizilen tablo maniyi estetik bir yapıya kavuşturur. İlk iki dize maninin dış dünyayla bağıdır. Üçüncü ve dördüncü dizede duygu ve düşünce ortaya konur. Manilerin doğaçlama söylenmesi maniyi iki bölüme ayırır. Birinci bölüm genellikle hazırlıktır ve maniciye kafiye, söz için zaman kazandırır. Manici için birinci bölüm çağrışım, duygu ve düşünce için hareket noktasıdır (Boratav ,1978:185-197). Maniler İslamiyet öncesinden günümüze kadar yaşamını sürdürmüştür. Maniler Türk toplum hayatının ifadesi, millî bilinç ve duygu beraberliğinin bir göstergesidir. Maniler, halk ruhunun yansıtıcısıdır. Anonim mani dörtlüklerinde Türk toplum yapısına ve düşüncesine ait izleri duygulu, içten bir anlatımla buluruz. Ayrıca yöresel gelenek ve göreneklerin izlerini manilerde görebiliriz. Maniciler, maninin kafiye ve redif bölümüne ayak adını verirler. Maniciden ayak bulması, ayağı ayağına denk getirmesi beklenir. Maniler; “manici, mani yakıcı, mani düzücü, mani atıcı “adı verilen kişiler tarafından doğmaca olarak özel bir ezgiyle söylenir (Dizdaroğlu,1969:67). Bunun yanında maniler âşıklar tarafından özel makamlarla da söylenir (Elçin,1981:278). Karşılıklı söylenen manilerde dilek, duygu ve düşünceler açıklanır. İlk iki dize soru cevap olarak düzenlenir. Maniler, çeşitlerine göre “akışta, ala gözlüm - kömür gözlüm, bayatı, berete döndürme, dörtleme, peşrevi” adlarını da alırlar. Bazen basılmış halk hikayelerinin arasında da manilere rastlanır (Boratav,1988:45). Manilerin başlıca teması sevgidir. Maniler sevgi ekseni etrafında döner (Dizdaroğlu,1969:66). Maninin yapısı gereği, toplumsal olaylara değinilmez. Bunlar, sevgi ile ilişkileri ölçüsünde maninin yapısında yer alır (Başgöz,1986:225-241; Kocatürk,1939:5). Mani Söyleme Geleneği Çağlar boyu yaygın bir biçimde süren mani söyleme geleneği son yıllarda eskiye oranla önemini kaybedip azalmağa başlamıştır. Kızlar, kadınlar ve erkekler ekin ekerken, davar güderken, hasat kaldırırken, bayramlarda, şenliklerde, evlenme törenlerinde, kına gecelerinde, gelin hamamında, düğün bayrağı dikildiğinde, gelinin başında, kazma kazarken, imeceyle iş tutarken, sünnet törenlerinde, hıdrellez, nevruz, saya gezme, çömçe gelin törenlerinde, halay çekilirken, pamuk tarlalarında, çeşitli toplantılarda vb. çalıp oynayarak mani söylerler. Eski şehir yaşantısında ramazan bekçi ve davulcularının söylediği manilerin ayrı bir yeri vardı. Mahalleli, âşıklar, çocuklar davulcuyla kapı kapı gezerek onun kendine özgü, saba, dügâh makamlarında okudukları manileri dinlerlerdi (Yücel,1973: T.F.A.,C.15,:6778; Ülkütaşır,1969, T.F.A, C.12: 5471). Sahurda, kandilde ve bayramda gezen davulculara paranın yanı sıra keten ve yazma mendil, gömleklik, yünlü ve pamuklu kumaş vb. verilirdi (Bayrı,1969,T.F.A.,C.12,:5471). Eski devir ramazanlarında “Helasacılar” vardı. Bunlar birinin boynuna ufak bir davul takarak diğerinin eline cam veya muşamba fener vererek gezerlerdi. Arkalarında çocuklar olurdu. Helasacılar mahalleleri dolaşır, her evin önünde durarak maniler söylerlerdi. Her maninin sonunda “Helesa, yelesa” diye bağrışırlardı. Bilğiler Alıntıdır Derleyen;Resul CİVCİK Saygılarımla
MANİLERİMİZ - 8 (Kaybolan değerimiz)
----------105---------- Yürü dilberim yürü Fistanın yerde sürü Beni yaktın yanasın; Acın durmasın ürü ----------106---------- Gök mavisi gözleri Lokum gibi sözleri Bir bakışı can yakar; Hâk yaratmış özleri ----------107---------- Arabaya atla gel Deniz varsa yatla gel Sakın kimse görmesin; Çeyizini katla gel ----------108---------- Eline kına yakalım Nasıl çıkmış bakalım Damat eve gelin/ce; Tez gerdeğe katalım ----------109---------- Kına yaktık geline Güzel çıkmış eline Mevla mutluluk versin; Kapılsın Aşk seline ----------110---------- Davul zurna öttürelim Kursunları attıralım Aman nazar değmesin; Üzerlik tüttürelim ----------111---------- Bal kaymaklı yağım var Çeşitim bol öğün var Komşu gızı çatlasın; Bugün benim düğün var ----------112---------- Kız anası ağlasın Yüreğini dağlasın Beşi birlik bir yerde; Beline de bağlasın ----------113---------- Gözlerin feri güzel Yüzlerin narı güzel Benim bahtım karaymış; Ellerin yâri güzel ----------114---------- Nerdesin oğlan nerde Bağladın beni derde Gel beraber olalım; Yüreğin verip serde ----------115---------- Çeşme başında ırbık*...........*(ıbrık) Çekiş*dik kalpler kırdık.........*(çekiş’mek ağız kavgası) Biz eskiden birlikte; Derede esbap* yurduk.........*(esbap elbise ve çamaşır) ----------116---------- Manilerim taşlama Bazıları haşlama Hiç bir işe Resul’um; Besmelesiz başlama .... 08 / 06 / 2019 Resul Civcik - Ayrancı Karaman ......................................................................................... Edebiyatımızın Temel taşları Manilerimizi yaşatmak adına Maniler yazmaya Devam ediyorum. Her yöreye her bölgeye uygun YÖRÜK TÜRKMEN MANİLERİ İlgi alaka gösteren Canlara Sevgilerimle ŞİİR tadında kalınız. ................................................................................................... Mani arasındaki rakamlar ise bu güne değin yayınladığım Yörük Türkmen Manileri adetinin kaç tane olduğunu ifade etmektedir. ................................................................................................... |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
...........................................Saygı ve selamlar..