KENDİMİ UNUTTUM SENSİZLİĞİN'DE...
hayat ki sensizliğin de yorar beni
bitmeyen bir de senin hayalin en çok bunlar ağır gelir bana öyle güçlü idiler ki kendimi unuttum sensizliğin de... saçların saz teli gibi her dokunduğum da sanki ruhuma üflenen müzik seli sen ki benden gittiğin den beri kendimi unuttum sensizliğin de... ahh! bir de gözlerin baktıkça körleşen gözlerim yokluğun da boğuldum sende duraksayanlar içinde en çok yanandır yüreğim... çoğalan insanlar içinde her gün yalnızlaşarak ölmekten yoruldum sensizliğin girdabında kendimi unuttum... nedir bu yel bu sert esen rüzgar içim sensizliğe sürgün sadece hayalin kaldı bana kar, bu kaçıncı gün sensizliğin de, saymayı da unuttum kendimi de kendini benden çaldığın gün...#ŞAİRbaz |