17
Yorum
49
Beğeni
4,9
Puan
1591
Okunma

..
konusu teması kurgusu varsayımın bölenleri
özgürlüğü değil kalemi ç/alınmış
’kapatın defterleri yazılı yapacağım’ sesinin şokunda
öğrenci gibiyim
o ândan itibaren patrondur
kağıt ve kalem !
sen gibi
yıllar sonra karşıma çıkan..
ne diyebilirim ’nasılsın’dan başka
sevimli gülüşüyle bana bakan
ve elinden tutan çocuğa
-söz verdin ?
çok beklemiştim..
sen nasılsın’’ dedi kadın
-bıraktığın gibi..meczup divane !
-sakallarım anlatmıyor mu - gözlerimin göçüğüne yerleşmiş harabeyi ?
gördüğün bu yıkıntılar arasında arıyordum senin hayalini’
usuma sus demekten usanmıştı feryadım
iyileşmişim ilaçları da almıyorum artık
kendi hâlime yanıt verip açılmıştı koğuş kapısı
önce açık havaya çıkardılar
sen geldin diyerek zihnimi dağladılar
sonra iri paslı sürgüsü çekildi devasa kapının
-tamam bırakın gitsin’ dedi beyaz gömlekli biri
avcuma bir kağıt parçası koydu hasretin mudavimi
adresin yazıyordu içinde karakalem çizilmiş resminle
uz gitmedi benliğim canlı taşlar vardı toprağı yanık mezarlar uzamış otlar
hezeyanın dibindeydim gözlerinin önünde
sakalıma dikenler batıyor uyanamıyorum
sürgün düşünde düşle diyor harabemin perisi
bir elinde çiçek
...yüreğinde uçurum
..
5.0
97% (30)
1.0
3% (1)