Karşı Ada
KARŞI ADA
Rüzgâr hep pürtelaş, eser semâda Gökkuşağı renkli, yek vücût resim! Anlatır yaşamak, karşı ada da Zamanı kolluyor, nihaî mevsim! Yağan kar yağan yağmur ve dolu Derenin, ırmağın, denizin kolu Nitekim ummanın, insanın yolu Yerine, yerine, yerine teslim! Böyleyken dünyaya, dünyaya tamah! Uymuyor yarına, fotoğraf eyvah! Nasılsa yetmiyor, ölüme izâh Belli ki sonrası, daha da mühim! F. Selçuk Soylu |