çiçekli kadınlar mezarlığı
ölü bir serçe yavrusunu
taşıyor karıncalar kaldırımlarda. bir iki üç belki on belki on beş soluk... gün ışığı vurmuş ağaçlara şebnem yerine yağmur damlaları yapraklarda. çiçekli kadınlar mezarlığına dökülüyor yeryüzüne asi her nehir göklere uzak her yıldız çocuk kadın çocuk kadın bir on yüz iki sekiz bin say say bitmiyor akşamın darında kendini arıyor bir yüz kendini arıyor a-dam bir katre sütle aydınlatıyor gazap üzümleri’nde bir kadın erinç süt memesinde süt yaşam toza karışıp açlık’a bulanıyor zaman ölü bir serçe yavrusunu taşıyor karıncalar kaldırımlarda. 22/05/2019 ödemiş |
Beğenerek ve haz alarak okudum mükemmel bir şiir olmuş…
Şiirin sesi hiç susmasın...
............................................. Saygı ve selamlar..