gözlerinin ışığından öptüm
saçıldım nar taneleri gibi
kavganın tam orta yerine kalabalıkta gördüm gözlerini bir yalnız akşam üstü insan seslerini kökertmeli kanat sesleri arasından öfke şehrini küçük bir nar tanesi olup düştüm bir düşe tiril tiril sazlıklar karığında sergüzeşt bir mavilikte gölgem insanları gördüm utandım gözlerinden utandım yaramdan ağzım melhemine bulaşmış bir nar tanesi olmuş düşmüşüm ayaklar altına yollar tozudur ayakların içimde basma kalıp yollar neyleyim ölümden sonra tanıdım seni gözlerinin ışığından öptüm sarıldım gözlerine bırakma beni gökhan koçak |
gözlerinin ışığından öptüm
sarıldım gözlerine
bırakma beni
en çok burasını beğendim...çok samimi ve sımsıcak bi yakarış sevgiliye, BIRAKMA BENİ....ama genel hatlarıyla güzel bir şiir , insanın yüreğine dokunan hani bi yerleri cız ettiren türden...tebrik ediyorum sevgilerimle