Yok Gören...Gün gün yaşamdan eksiliyoruz Yakamıza yapışıyor hüzün Sararmadan soluyoruz Dert yükü altında eziliyoruz İttiklerinde hemen yere düşüyoruz Bir el uzansın diye öylece bekliyoruz Yok gören Yok bir duyan Sesimiz yırtıyor göğü Üstümüze serpilen toprak bile ölü Sarmıyor yaşama direnen bedenimizi Çabalıyoruz kalkamıyoruz Bir köşede ölüyoruz kimsesiz Ölüdür zaten kalmışsa yürek sevgisiz Sevilmek adına çok seviyoruz Az da olsa sevilmeden, sevilmeyi bekliyoruz. |