Kül tablasında biriktirdiğim
akşamdan kalma buhranlarım var
keşkeler ve yapmasaydım dediğim şeyler
uyandığım her sabah için
kenara koyduğum çığlıklar
aynada tanımadigim bir yüz
sakallarımda anason
avuçlarımda yapış yapış kokun var

Üstelik hiç okumak istemediğim bir kitabın
ölmeyen karakteri olmak zorundayken
çala kalem yazdığım dizeler
anasına avradına sövdüğüm
oksijen israfı organizmalar var

Ben bende değilken genellikle
tekil bedende çoğul şahıslarım
pek çok yaratıcı cinayetin faili
her birinin ayrı sevdiğim nefretleri var


Avuçlarımda biriktirdiğim ömrü
en kötü haliyle sevesim var
bütün yaşananlardan ötede
en fazla kuş kanadında uzaklaşmak için
her şeyden

Özledim seni demek yüzüne hiç yoktan
ki bilirsin alt yazı gerek bazen
yüzümü döktüğümde aşka dair...