KENDİMİ KANDIRIYORUM
misafirim düşüme hoş geldin bu gece
içim ferahlıyor kalbimden bir sen geçince bir sigaram birde bir otuz beşlik açınca kendimi kandırıp işte mutluyum diyorum mutluluğu bulmak bu kadar zormu sence feleğin şaşar sevda yüreğine inince seni yudumlarken kadehimde ince ince kendimi kandırıp işte mutluyum diyorum belliki hasret nöbetim çok uzun olacak mevsimler gelipte geçecek güller solacak belkide ardından bir yırtık resim kalacak kendimi kandırıp işte mutluyum diyorum olurda vuslata eremezsek biz seninle gittiğim yere sen gelirmisin benimle aşkın tabağına bir kaç parça umut dilimle kendimi kandırıp işte mutluyum diyorum |
Yeri geldiğinde kendimizi böyle de kandıra biliyormuşuz meğer, bir durum ki herkesinde başına gelebilir..
Duygulu sitemdi şiir.. Kutlarım üstat, saygılarımla..