BEBEGE AGITDerledimde bağını yiyemedim üzümü Kıpır kıpır etti de, göremedim yüzünü İsteyerek verdim de tutamadım sözümü Karanlıktan karanlığa gitti yanarım. Daha taze can idi etmedi kelâm Ne anaya, ne babaya diyemedi selâm Açıldı bağrımda onulmaz yaram, Hançeri yüreğime battı yanarım. Görmedi, gün ışığı nedir bilmedi. Ne ağladı, ne gülmeye heves eyledi Ne de bir ninni sesi, sesi dinledi. Kahkahayı hıçkırığa kattı yanarım. Fatma Çiçek Ankara/ 1987 |