İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Lütuf
Sefa Yıldırım
5,0 / 1 kişi ·2 beğenme · 0 yorum · 574 okunma
Lütuf
Mutlu şarkılar söyleniyordu perdelerin arkasında,
Kendisini kaybetmişler, bulmak istemiyorlardı bir daha, Gıptadan kör oluyordum, Yıllar, tatlı bir yaz esintisi gibi; Heyecan ve hüznü pompalıyordu ruhuma, Küfür, aşağılardan, yukarılardan hakaretler vuruyordu suratıma, Vuruyordu da yıkılmıyordum! Pişmandım yaşadığıma, Düşmandım fıtratıma. Sabahlar doğarken, Akşamlar boğarken; sarılıp gırtlağıma, Varlığımın tüm ayrıntılarında sadece yalnızlık varken, Cümleler ağlatıyordu durmadan, Kıl, tüy, esinti bile incitiyordu beni, Elimde varla yok arası, Ve içimde dışımda darmadağın, Geleceğimde efsunlu bir karanlık, Her şeyin alaycı kahkahası, Şimdi sen söyle azrail! Ölüm, böyle bir durumda, değil miydi armağan. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Lütuf şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.