İNTİZÂRA DÜŞÜRDÜNGözlerimden dökülürsün, sel gibi. Neden bana gelmez oldun, el gibi. Ateşlerin sinemdedir, kor gibi. Bülbül gibi, intizâr’a düşürdün. Bir garip kul idim, dergâh indinde. Eridim kül oldum, mah-cemâl’inde. Hep seni beklesem, şu son günümde. Deli gönlü, zülf-ü yâr’e düşürdün. Mazimde aradım, hep günlerimi. Gamzende bulmuştum, ben dillerimi. Çiğ düşüp şâd ettin, sen güllerimi. Sevdam olup, sitemkâr’a düşürdün. Bezirgândım, senin için çöllerde. Çok aradım, gül yüzünü yollarda. Şifam oldun, binçiçekte ballarda. Sinem aldın, şehriyâr’e düşürdün. Güneşimsin, dertlerimin üstüne. Ağlar oldum, şu feleğin kastı ne. Deste deste, gül versem de dostuma. Gözlerimi, şivekâr’a düşürdün. Çok gördüler, bir güzelin bahtını. Boş koydular, gönlümdeki tahtını. Sevdi gönlüm, tutamadın ahdini. Güldürmeyip, lâle-zâr’a düşürdün. ......................şive-kâr’a ......................Esk-2008 |