Mistik Aksama.. içimdeki boşluğun çıkışında bekleyenim yok örüyor görünmez duvarları bir işaretimle iki iri yüklem adını hiçlik koyuyor mânâlı yalnızlığımın hüzün bir yanağını tutuyor seyrelmiş huzmelerin dünyalığın gönlünden geçiyor çok vagonlu sessiz trenler zarifle kibar arası sınırsız yaratılar renkli baskıya giriyor çarelik bahçesinin nur ağacında salınıyor söz gülleri zihniyetini ayarlıyorum yüreğine baktığım insanların ömür törpüsünden kaçan cümlenin dik başlı iğnesiyle sökülüyor aşıklar çıkmazı örümceğinin şafaklara astığı kara örgüsü zahmetli güzelgâhın merceğiyle ağırlıyor seyir terası yarının göğe bakışı evriliyor bulutsuzluğa beklentime yanaşıyor ıslak bir ayaz pembesi suda yüzen parmak izi gibiydi ışığımın tenindeki nem .. |
Haz alarak okuduğum şiirde muhteşem bir kurgu mevcut...
......................................... Saygı ve selamlar..